HONDSDOLHEID IN AYUTTHAYA EN LOPBURI

HONDSDOLHEID IN AYUTTHAYA EN LOPBURI

donderdag 14 september 2017

Na eindelijk een keer een goed ontbijt - muesli met fruit mjum! - zijn Koen en ik met de taxi naar het treinstation in Bangkok gegaan en applausje voor ons: we zijn niet afgezet! Naja we zijn wel afgezet bij het treinstation, maar je weet wat ik bedoel. We hebben 3e klas treingereisd naar Ayutthaya, de oude hoofdstad van Thailand. In de 3e klas zaten alleen maar locals dus het was een geweldige ervaring. Of Koen er veel van mee heeft gekregen weet ik niet, want die jongen valt in elke bus of trein gelijk in slaap.

Eenmaal in Ayutthaya dropten we onze zware backpacks in ons hostel en gingen we het historische park verkennen op, jawel, de fiets! Voor 1 euro kun je daar een fiets huren voor een hele dag, dus wij als echte Nederlanders lieten die kans niet schieten ;). Ayutthaya is vol van ruines van oude tempels; het is er echt prachtig. Een bekende sight is het boeddhahoofd tussen boomwortels, erg bijzonder. Hier in Thailand zie je veel monniken (oranje gewaad), maar hier zagen we voor het eerst een monnik met een grote camera, die vervolgens achterop een scooter stapte met z'n smartphone in de hand; grappig gezicht! Nu zal ik je vertellen waar de titel op slaat. Koen en ik reden een dooplopend weggetje in (mijn schuld want ik had de kaart) en daar lagen een stuk of zeven honden te chillen. Koen zei: 'Lotte pas op, zwerfhonden' en ik zei: 'ajoh echt niet elke hond is hier hondsdol hoor'. Ik was nog niet klaar met mijn zin en er begonnen al drie honden te blaffen en op me af te rennen (Koen was al gestopt). Door al die spookverhalen over de ziekte hondsdolheid werd ik heel bang en reed ik panisch door een paar plassen water heen, bijna tegen een hek aan! Gelukkig bleven de honden toen op afstand en zorgde een local ervoor dat ze weggingen, pfoe. Na ons fietsavontuur hebben Koen en ik om 4 uur 's middags avondgegeten. We zorgden toen nog niet zo goed voor onszelf waardoor we veel honger hadden! 

De volgende dag zijn we doorgereisd met de trein. We hadden geen keuze en moesten de 2e klas trein nemen (stuk duurder dan derde klas!). De 2e klas was ongekende luxe! We kregen eten en drinken, ookal zaten we maar voor een uur in de trein. We stapten uit in het plaatsje Lopburi, ook wel de apenstad genoemd. In dit stadje zwerven overal apen rond die hangen in de elektriciteitskabels en rustig over straat lopen! We hebben een tempel bezocht waar het stikt van de aapjes, groot en klein. We liepen daar rustig tussen de aapjes en ineens sprong er een aap op Koens rug! Leuk vond hij het niet want het enige wat hij kon denken was 'rabies! hondsdolheid!' haha. Hij heeft de aap van zich afgeschud maar dat was toch wel even schrikken voor hem! Het leuke aan de tempel was dat je naar binnen kon. De aapjes zaten dan van de buitenkant door tralies heen naar de mensen binnen te kijken: het omgekeerde van 'aapjes kijken'. Na een lekkere lunch met als toetje een magnum (ijsss), pakten we de 3e klas trein naar de stad Phitsanulok. We zaten 5 uur lang tussen de locals en reden door prachtig groene landschappen. Er lopen nonstop mensen door het gangpad die eten en drinken verkopen; zingend lopen ze door de trein (handig voor als je honger of dorst hebt!) De treindeuren staan trouwens gewoon open dus je zou zelfs naar buiten kunnen hangen en de wind in je gezicht kunnen voelen (heb ik maar niet gedaan). Over Phitsanulok lees je in mijn volgende post!