SKYBARS IN HO CHI MINH CITY

SKYBARS IN HO CHI MINH CITY

zondag 5 november 2017

Ho Chi Minh City, de nieuwe naam voor de voormalige hoofdstad van Zuid-Vietnam, Saigon. Bijna alle locals en veel toeristen hebben het over de stad Saigon, en negeren het feit dat de stad al 40 jaar anders heet. We zijn met de bus hierheen gereisd en ik heb geen moment relaxed gezeten in mijn stoel. Ik kon namelijk meekijken met de chauffeur en die reed als een gek! Hij haalde alles in met z'n grote bus en we bevonden ons telkens op de andere weghelft, terwijl er totaal geen zicht was op eventuele tegenliggers. Een paar keer zag ik vrachtwagens recht op ons afkomen! Maargoed, we zijn veilig aangekomen ;)

We hebben een aantal dagen doorgebracht in de stad en we zaten in een erg leuk hostel: 'Stuck in Saigon'. Hier hebben we gekaart en het spel 'uno' gespeeld met de Aziatische spelregels die erg raar zijn. Ook hebben we op een avond met de andere gasten domino pizza besteld. Verder hebben we onze tijd doorgebracht met dwalen door kleine straatjes, expeditie robinson kijken (Carmen en Koen zijn verslaafd), aardbeienshakes drinken en sticky rice eten. Naar dit laatste hadden Koen en ik echt verlangd! We zijn daarnaast een keer uit eten gegaan bij een veganistisch restaurant - 'healthy farm' - waar ze kiwi- en aardbeiendressing hadden... 

Ook hebben we veel geleerd over de geschiedenis van Vietnam. In het 'War Remnants Museum' hebben we schokkende foto's gezien en de bijschriften gelezen van bombardementen, gevechten, strijders, oorlogsmisdaden en de gevolgen van die vreselijke oorlog. Agent Orange heeft vooral veel indruk gemaakt. Agent Orange is een gif, dat over grote delen van het land gespoten is. Generatie op generatie heeft nog last van handicaps als gevolg hiervan. Ja, het is ons in dit museum nog meer duidelijk geworden dat oorlog een vreselijk iets is. 

Gelukkig had de stad ons naast dit interessante museum, ook nog leuke dingen te bieden. Zo hebben we een bezoekje gebracht aan meerdere markten waar we lekker onderhandeld hebben over schoenen, horloges, etc! Meestal hadden we geen succes, maar we hebben alledrie wel een horloge gescoord! 

Tip: als je ooit nog naar Ho Chi Minh City gaat en iets wilt kopen op zo'n soort markt, ga niet naar de Benh Tanh markt. Deze markt is heel leuk om in rond te lopen, maar de verkopers krijgen veel te veel geld voor hun producten van toeristen. Bij het onderhandelen gaan ze ook niet veel omlaag. Ga als je iets wilt kopen naar de 'Saigon market' waar je de goede prijs betaalt (na even onderhandelen). 

Ik wist niet dat het mogelijk was, maar Ho Chi Minh City bevat nog meer scooters dan Hanoi! Soms loop je gewoon midden tussen de uitlaatgassen.. Wel is de stad een stuk moderner. Het heeft een aantal wolkenkrabbers en bredere straten. 

Terwijl Carmen een tunneltour deed die dag, gingen Koen en ik de hoogste wolkenkrabber op: de Bitexco toren. De dag ervoor hadden we 's avonds met z'n drieen wat gedronken op een rooftopbar met heel veel lampionnetjes. Vanaf hier hadden we een mooi uitzicht op deze Bitexco wolkenkrabber. Deze dag gingen we naar een bar in dit gebouw op verdieping 52! Hier hadden we zo'n prachtig uitzicht op de stad.. we waren helemaal gelukkig! De prijs voor 1 strongbow was dan misschien wel 7 euro, maar dat kon ons gelukzalige moment niet verpesten. We hebben extra genoten van ons drinken en veel foto's gemaakt. 

Als afsluiting van onze tijd met Carmen - we hebben zo'n drie weken met elkaar gereisd - gingen we nog wat drinken ergens. Ineens begonnen de locals karaoke te zingen net naast de straat. Carmen en ik keken elkaar aan en dachten hetzelfde: 'dat willen wij ook!' De man wilde graag dat we een Nederlands liedje gingen zingen, dus hebben we de backpackerstraat van Saigon 'het is een nacht' laten horen. Ik weet niet of het goed klonk, maar het was wel heel leuk om te doen. Koen was onze persoonlijke fotograaf, op naar fame!