PHNOM PENH: EEN GROOT CONTRAST TUSSEN HET VERLEDEN EN HET HEDEN
vrijdag 5 januari 2018Op onze eerste dag in het land Cambodja, in haar hoofdstad Phnom Penh, hebben Koen en ik heel veel geleerd. De recente geschiedenis van Cambodja is een vreselijke; echter bijna niemand weet ervanaf! In 1975 kwam de beweging 'de rode khmer' aan de macht onder leiding van Pol Pot. Iedereen moest weg uit de steden en werken op het land. Scholen werden gesloten en hoogopgeleiden, zoals leraren en dokters, werden opgepakt. Overal in het land waren gevangenissen, maar de geheime plek S-21 - hedendaags 'tuol sleng' genoemd - was de ergste van allemaal. In deze gevangenis, in de hoofdstad Phnom Penh, werd men vernederd en gemarteld. Dit laatste gebeurde soms wel 3x per dag! Als de onschuldige (de gevangenen waren voornamelijk leraren en dokters) een misdaad - die hij niet begaan had - bekende, werd hij gebracht naar de zogenaamde 'killing fields'. Hier werden heel veel mensen op een goedkope manier vermoord. Hamers, manchettes, de scherpe schors van een palm... alles werd gebruikt. Om het geschreeuw te dempen werd er muziek afgespeeld, dat de andere gevangenen - die onwetend in een ruimte zaten te wachten - hoorden. Wij hebben een bezoek gebracht aan zowel de gevangenis, als aan deze 'killing fields' en hebben ook de muziek gehoord; het laatste dat ontelbaar veel Cambodjanen hebben gehoord, voordat ze op brute wijze vermoord werden. Tussen de massagraven bij de 'killing fields' bevindt zich ook de zogenaamde 'killing tree'. Deze boom is gebruikt om babies tegen dood te slaan, terwijl hun moeders moesten toekijken. Onvoorstelbaar hoe dit alles heeft kunnen plaatsvinden op een plek, die nu vredig lijkt met haar groene gras, kleurrijke bloemen en fluitende vogeltjes..
Hele families zijn uitgemoord onder het motto "To dig up the grass, one must also dig up the roots". Ook een bekende uitspraak van de Khmer Rouge was: "Better to kill an innocent by mistake, than spare an enemy by mistake".
Deze vreselijke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden tot 1979, maar het erge is, is dat Pol Pot gesteund is door de VN tot 1997! Het is dus allemaal nog erg recent. Het is ongelooflijk hoe het land zich heeft hersteld. De eens leeggestroomde steden, bruisen nu van het leven.
Tot zover de horror van het verleden. Op onze laatste dag in Phnom Penh was er het waterfestival, een vakantie van drie dagen voor Cambodjanen, waarbij er vooral in de hoofdstad festiviteiten zijn. Uit heel Cambodja komen de mensen naar Phnom Penh, waar er bootraces worden gehouden op de rivier. De waterkant was bepakt met mensen, maar ze leken niet erg geïnteresseerd in de activiteiten op het water. Het enige wat voor opschudding leek te zorgen, was het zinken van een boot, wat wel 2x gebeurde in de tijd dat wij er waren! De straten waren gezellig druk en er werden insecten, inktvis, schelpjes, maar ook popcorn en suikerspinnen verkocht. We voelen ons best een beetje aangestaard in Cambodja, al helemaal als ik mijn camera om m'n hals heb. Volgens mij zijn de mensen hier ook armer dan in Vietnam. 's Avonds hebben we een oude bekende opgezocht, Jenny! Samen met Jenny hebben we de jungletocht en de meditatie in Noord-Thailand gedaan, alweer 6 weken geleden. Ze reisde samen met een meid die ons ook wel heel bekend voorkwam. Bleek dus dat we ook met haar de 'meditation retreat' hebben gedaan! We zijn met z'n allen getuige geweest van een prachtig vuurwerk als afsluiting van de festivaldag. Het feest van het heden :)
Phnom Penh, de stad waarover mensen vaak negatief spreken en waar elke local die je camera ziet, je waarschuwt voor dieven. Wij hebben hier in ieder geval een interessante en mooie tijd gehad!
Een reactie posten